คุยกับพ่อตงเฉื่อย/ธนาคารแม่, สอนลูกเก็บเงิน, กระปุก, เงินออม, สอนลูกออมเงิน

เมี่อก่อนนี้นายตูตู้จะมีเงินเหลือจากค่าขนมมาหยอดกระปุกทุกวัน น้องจ๊อดเห็นพี่ตูตู้หยอดกระปุ๊กก็ขอหยอดบ้าง พอกระปุกน้องจ๊อดเต็มพ่อกับแม่ก็พาน้องจ๊อดไปฝากเงินที่ธนาคารออมสิน เจ้าหน้าที่ธนาคารก็จัดการเอาที่เปิดกระป๋องมาเปิดกระปุกน้องจ๊อด แล้วก็นับเงิน ซึ่งมีทั้งเหรียญสิบ เหรียญห้า เหรียญบาท เหรียญห้าสิบสตางค์ และเหรียญสลึง นับเงินได้ทั้งหมด 784 บาท (เจ็ดร้อยแปดสิบสี่บาทถ้วน) เป็นหน้าที่ของพ่ออีกตามเคยที่ต้อง สมทบเงินให้ครบ 1,000 บาท

ทุกอย่างดูน่าจะราบรื่นดี จนกระทั่งเดินเข้าบ้าน น้องจ๊อดซึ่งหน้าไม่ดีตั้งแต่อยู่ที่ธนาคารแล้ว ก็ร้องไห้ด้วยเสียงอันดัง พ่อกับแม่ตกใจ นึกว่าน้องจ๊อดโดนผึ้งต่อยเอาหรืออย่างไร ต้องนั่งปลอบกันพักใหญ่ กว่าจะได้ความว่า ที่น้องจ๊อดร้องไห้นั้นเนื่องมาจากว่า ทำไมอยู่ดี ๆ น้าคนที่ทำงานธนาคารมาเอาเงินของน้องจ๊อดไปหมด น้องจ๊อดอุตส่าห์เก็บมาตั้งนาน พ่อกับแม่อธิบายอย่างไรน้องจ๊อดก็ไม่เข้าใจ ตกลงพ่อเลยต้องควักกระเป๋าเอาเงิน 784 บาท หยอดกระปุกให้น้องจ๊อด (ตามเคย) น้องจ๊อดจึงยิ้มออกได้

เย็นวันหนึ่งผมกลับจากทำงาน น้องจ๊อดเดินถือสมุดเล่มเล็ก ๆ มาหา บอกว่า พ่อต้องสมทบเงินให้หนู 2 บาท พ่อยังงงไม่หายว่าอยู่ดี ๆ ทำไมต้องจ่ายเงินให้น้องจ๊อด 2 บาท น้องจ๊อดไม่พูดไม่จา ยื่นสมุดเล่มเล็ก ๆ นั้นมาให้ดู ที่ปกสีชมพูมีรูปนกบินอยู่สองตัว ใต้ก้อนเมฆ มีพระอาทิตย์ยิ้มร่าอยู่อีก 1 ดวง เห็นที่ไหนก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นโลโก้ของแม่น้องจ๊อดนั่นเอง เยื้องมาทางข้างล่างขวามือ ตัวหนังสือกลม ๆ เขียนว่า "ธนาคารแม่" พลิกเข้าไปดูข้างในเป็นตาราง 3 ช่อง ช่องแรกเขียนว่า เงินฝากของน้องจ๊อด ช่องที่สองเขียนว่า เงินสมทบของพ่อ ช่องที่สามเขียนว่า รวมเป็นเงิน มีวงเล็บไว้ด้วยว่า เงินฝากของน้องจ๊อด + เงินสมทบของพ่อ

ตอนนี้ในช่องแรก บรรทัดแรกมีลายมือขยุกขยิกเงินเขียนตัวเลขว่า 784 ช่องแรกบรรทัดที่สองก็ยังขยุกขยิกเหมือนเดิม แต่มีตัวเลขตัวเดียวคือ เลข 2 ถัดไปในช่องเงินสมทบจากพ่อลายมือนี้เห็นที่ไหนก็จำได้ว่าเป็นลายมือของแม่นายตูตู้นั่นเองเขียน เลข 2 ด้วยเช่นกัน ส่วนในช่องรวมเงินมีรอยลบแล้วลบอีกจนกระดาษบางเกือบทะลุ ดูแล้วเหมือนอักษรขอมพอแกะได้ว่าเป็นตัวเลข 788

น้องจ๊อดคงยืนแบมือมานานจนเมื่อย เลยถามด้วยเสียงอันดังว่า พ่อเมื่อไหร่จะจ่ายเงินสมทบเสียที เอ้า…จ่ายก็จ่าย พอได้เงิน 2 บาท น้องจ๊อดก็วิ่งเข้าครัวเอาเงินไปให้แม่อย่างว่องไว คราวนี้น้องจ๊อดคงจะเข้าใจแล้วว่าฝากธนาคารเป็นอย่างไร ครั้งต่อไปคงจะไม่ร้องไห้ว่าน้าที่ธนาคารเอาเงินหนูไปอีก แต่เงินที่ผมจ่ายไป 784 เห็นทีว่าจะไม่ได้คืน แถมจะต้องสมทบไปเรื่อย ๆ อย่างนี้เสียด้วย ธนาคารไหนจ่ายดอกเบี้ยดี ๆ อย่างนี้บ้าง เจอที่ไหนส่งข่าวมาบอกกันบ้างนะครับ

พ่อตงเฉื่อย

...กลับไปหน้าพ่อตงเฉื่อย...